Wat?

De Moro reflex is vernoemd naar de Duitse kinderarts Ernst Moro.

Het is een primitieve schrikreactie die ons gevoelig maakt voor gevaar.

​

Verschijnt: rond 9-12 weken na conceptie.

Normaal volledig ontwikkeld bij de geboorte.

Inhibitie: 2-4 levensmaanden.

​

​

Hoe herken je de reflex bij je baby?

Bij een onverwacht hard geluid (fel licht, ruwe aanraking, verstoord evenwicht) zal de baby reageren als volgt:

• de baby neemt een snelle inademing en verstart,

• beweegt het hoofd naar achter,

• spreidt armen naar boven en naar achter

• om vervolgens naar voor te buigen,

• de benen op te trekken en

• de armen voor de borst te vouwen.

• De baby ademt uit en zet het op een schreeuwen.

 

​​​

Functie?

De Moro reflex fungeert als alarmsysteem van de baby.

Hij maakt de baby gevoelig voor mogelijk gevaar.

Hij bereidt ons lichaam voor om te vechten of te vluchten en stelt ons in een verhoogde

staat van alertheid.

​

De reflex activeert het sympathische zenuwstelsel.

Er worden stresshormonen zoals adrenaline en cortisol afgegeven via de bijnieren.

Deze worden door het immuunsysteem gebruikt om infecties te bestrijden.

De bijnieren kunnen door een nog actieve Moro uitgeput raken waardoor heel wat immuniteitsproblemen zoals astma of allergieën kunnen ontstaan.

​

​

Wat kunnen de gevolgen zijn als de reflex actief blijft?

Zintuiglijk:

• (Extreme) gevoeligheid voor:

  • plotseling (hard) geluid: zich niet kunnen afsluiten van achtergrond geluiden zoals bijvoorbeeld het tikken van de wekker, het druppen van een kraan, ...

  • (fel) licht: snel moe onder TL verlichting, moeite met zwarte letters op wit papier, ...

  • geur: parfum, bloemen, eten, ...

  • smaak

  • aanraking: knuffels, etiketten in kledij, ...

• Omdat het kind overladen wordt met allerlei prikkels, worden deze kinderen vaak hoogsensitief genoemd.​

​​

Lichamelijk:

• Uitputting van de bijnieren/het immuunsysteem wat kan leiden tot:

  • allergieën,

  • eczeem,

  • astma,

  • chronische ziekten,

  • vaak verkouden (bronchitis, neus- keel- oorproblemen).

• Evenwichtsproblemen​ (reisziekte, slechte coördinatie, ...).​​​

• Gespannen spieren (lichamelijke verharding).

​​

Gedrag:

• Overreageren.

• Angst voor het nieuwe.

• Onlogische angsten.

• Nachtmerries.

• Inslaap- en doorslaapproblemen.

• Eerst doen, dan denken - impulsief.

• Stemmingswisselingen (plotselinge woede-uitbarstingen of huilbuien).

• Moeite met veranderingen, verrassingen.

• Zich slecht kunnen aanpassen.

• Laag zelfbeeld dat moeilijk op te krikken is.

• Hyperactiviteit (soms gevolgd door erge vermoeidheid).

• Snel afgeleid (concentratie).

• Emotioneel en sociaal onvolwassen.

• Kan erg aanhankelijk of erg verlegen zijn.

• Moeite met beslissingen nemen.

• Heeft graag controle over zijn omgeving en zal zich overal mee bemoeien.

• Stelt veel W-vragen (wie, wat, waar, wanneer, waarom, ...).​